Productaansprakelijkheid
Als een product niet de veiligheid biedt die men mag verwachten, moet de producent de schade van de consument vergoeden. Dit geldt ook voor schade aan goederen onder bepaalde voorwaarden. Dit principe van objectieve aansprakelijkheid betekent dat de consument geen fout van de producent hoeft te bewijzen. Het is voldoende om aan te tonen dat er schade is, dat het product gebrekkig is en dat er een oorzakelijk verband tussen beide bestaat.
Historische Achtergrond
De regelgeving over productaansprakelijkheid stamt oorspronkelijk uit Richtlijn 85/374/EEC uit 1985. In België werd deze richtlijn omgezet in de wet van 25 februari 1991 betreffende de aansprakelijkheid voor producten met gebreken. Deze wet is inmiddels vervangen door de wet van 7 februari 2024, die nu is opgenomen in Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek.
Waarom Een Nieuwe Richtlijn?
De Europese Commissie heeft de afgelopen jaren de rechtspraak van het Europees Hof van Justitie gevolgd en diverse studies uitgevoerd. Het werd duidelijk dat een herziening van de oude richtlijn nodig was vanwege nieuwe technologieën zoals AI, nieuwe bedrijfsmodellen voor de circulaire economie en mondiale toeleveringsketens.
De nieuwe Richtlijn Productaansprakelijkheid biedt een verbeterd kader dat aansluit op de huidige behoeften van zowel consumenten als de industrie. Voor consumenten betekent dit een sterk verbeterde bescherming tegen schade door gebrekkige producten, terwijl bedrijven meer duidelijkheid krijgen over hun verantwoordelijkheden.
Belangrijkste Wijzigingen
- Uitgebreide Productdefinitie: De nieuwe richtlijn omvat nu ook software, digitale fabricage zoals 3D-printers, en digitale diensten die het product beïnvloeden, zoals navigatiediensten in autonome voertuigen.
- Objectieve Gebrekkigheidsbeoordeling: De beoordeling van gebreken moet objectief zijn en gebaseerd op de veiligheid die het grote publiek mag verwachten. Dit omvat ook factoren zoals interconnectiviteit en zelflerende functies.
- Uitgebreide Aansprakelijkheid: De groep van aansprakelijke marktdeelnemers is uitgebreid. Dit zorgt ervoor dat er altijd een marktdeelnemer in de EU is tegen wie een vordering kan worden ingesteld. Dit geldt ook voor onlineplatforms en personen die producten ingrijpend wijzigen.
- Uitgebreide Schadevergoeding: De richtlijn breidt de schadevergoeding uit naar erkende geestelijke gezondheidsproblemen en verlies of corruptie van persoonlijke gegevens.
- Verlengde Vervaltermijn: De vervaltermijn is verlengd van 10 naar 25 jaar als het slachtoffer vanwege de latentietijd van een lichamelijk letsel niet in staat was om een vordering in te stellen binnen 10 jaar.
- Verlichting van de Bewijslast: De richtlijn verlicht de bewijslast voor slachtoffers door rechtbanken de bevoegdheid te geven om fabrikanten te verplichten relevant bewijsmateriaal openbaar te maken en door wettelijke vermoedens van gebrekkigheid en oorzakelijk verband in te voeren.
Maximale Harmonisatie
De richtlijn betreft maximale harmonisatie. Dit betekent dat lidstaten geen nationaal recht mogen hebben dat strenger of minder streng is dan de richtlijn. Dit zorgt voor een uniforme toepassing van de regels in de hele EU.
Contact
Heb je vragen over hoe deze nieuwe richtlijn uw rechten beïnvloedt? Contacteer ons gerust voor meer informatie.